TAM YETKİLİ SIFIR ETKİLİ SENDİKA
Kutsallık deyimiyle sadece söylemde “değerli” kılınan Öğretmenler, Sağlıkçılar, Akademisyenler, Polisler vb ihtisas gerektiren meslekler ne durumda?
Nasıl en az gelir düzeyine sahip kesimler haline getirildi?
Onca emek, onca zaman nasıl hiç edildi?
Eğitim/öğretimle heba olmuş yıllar nasıl bir anda yok sayıldı?
“Toplu sözleşmelerde atılan öngörüsüz imzalar,
Enflasyon ve hayat pahalılığı ile iyice eriyen maaşlar,
Bir kahve parası bile etmeyen ek mesai ücreti”
vb hususlarla gelirler çok düştü.
Eğitim öğretimle ömrünü heba eden meslekler tükenmişlik sendromunda.
***
Güzel, refah bir yaşam sürmek için gecesini gündüzüne katıp maddi manevi ter dökenler, bir hiç olan maaşları ile “öğrenci” hayatı yaşar oldu.
Öyle ki tek başına yaşam kurulamaz hale geldi.
Bilhassa büyükşehirlerde maaşlar kirayla eş değer hale geldi.
Maaşın yarısı hatta yarısından fazlası doğrudan ev kirasına gidiyor.
Bunun ulaşımı, yemeği, elektrik, su, doğalgaz, telefon faturaları da eklenince maaştan geriye hiçbir şey kalmıyor.
Hatta yetmediği için kredi kartına borçlanılıyor.
Daha trajik olanı ise bu hesap tek kişilik.
Bir de aile olarak, çocuğun ve evin ilave masraflarını düşünün.
***
Tarihin hiçbir döneminde ihtisas gerektiren meslekler böyle bir ekonomik kriz içerisine girmediler.
Mesleğinin daha ilk yıllarında kredi ile araba alabilen hatta biraz daha borçlanıp ev alabilenler şimdi ayı zor kurtarıyor.
Sabahı küçük bir simit çay ile öğle arasını da evden getirilen yemek ile tamamlayarak boğazlarından kısmaya başladılar.
30-40 yıllık çalışma neticesinde huzurlu bir yaşamın tadını çıkarması gerekenler, kuş olan emekli maaşları hasebiyle emekli olamıyor.
***
Bu yaşama tutunma çabası ile;
Nasıl bir motivasyon ile mesleğe tutunulacak?
Nasıl idealist bir yaklaşım sergileyenecek?
Nasıl verimli olunacak?
***
Peki bu durumun sorumlusu kim?
Bu hususta en büyük sorumlu; ağzını doldura doldura zam isteyemeyen, zam sözcüğünü ağzına almaktan çekinen sendikalardır.
Ve bu sendikalara güç verenler…
Hekimler ve işçiler, ses getiren eylemler yaptılar ve yapmaya devam ediyorlar.
Memur sendikaları ise derin bir sessizlik içinde…
***
Şimdiden uyaralım;
Süreç böyle ilerlerse ömrünü eğitim öğretimle heba edenler, ülkenin en yoksul kesimi olmaya aday.
Bu netice ile karşılaşmak istenmiyor ise yapılması gereken çok açık.
Öncelikle göstermelik twitler haricinde hiçbir şey yapmayan sendikaları sorgulamaları elzem.
İdeolojik hususlarda anında sokağa inip eyleme geçen ama konu mali haklar olunca 3 maymunu oynayan sendikaları…
Eğitimci Yazar Mehmet GÜLER